Autor: Krystian

Krąp — Blicca bjoerkna L.

Kształt ciała bardzo podobny do leszcza. Otwór gębowy półdolny. Łuski duże, grube, mocno osadzone w skórze. Płetwa odbytowa długa — nie dochodząca jednak do nasady płetwy ogonowej, jak u leszcza. …

Leszcz — Abramis brama L.

Ciało krępe, wysokie, bardzo mocno bocznie spłaszczone. Niewielka głowa, zaopatrzona w mały, półdolny otwór gębowy. Szczęki wysuwalne tworzą ryjek. Płetwa grzbietowa krótka, odbytowa bardzo wydłużona, ogonowa silnie wcięta. Łuski duże, okrągławe, mocno osadzone w skórze. …

Lin — Tinca tinca L.

Ciało o krępej budowie, średnio wysokie, bocznie spłaszczone. Trzon ogona krótki i szeroki. Otwór gębowy mały, końcowy, w kącikach ust para krótkich wąsików. Oczy małe o odcieniu czerwonobrunatnym. Wszystkie płetwy są zaokrąglone, tylko ogonowa lekko …

Karp — Cyprinus carpio L.

Protoplastą naszego karpia hodowlanego jest dziki karp tzw. sazan, który charakteryzuje się wydłużonym i lekko wygrzbieconym ciałem, pokrytym szczelnie dużą, grubą i dachówkowato zachodzącą na siebie łuską. W wyniku wielowiekowej, kierowanej przez człowieka selekcji, wyhodowano …

Stynka — Osmerus eperlanus L.

Ciało wydłużone, wrzecionowate, z boków ścieśnione. Duża i wydłużona głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Stożkowate zęby znajdują się również na kościach jamy gębowej. Otwór gębowy górny. Płetwa ogonowa silnie wcięta — widełkowata. Łuski …

Peluga — Coregonus peled (Gmel)

Kształt ciała pelugi zbliżony jest do siei, jednak zaznacza się zwykle większe wygrzbiecenie oraz łukowate wygięcie linii brzucha. Boki tułowia srebrzystoszare, grzbiet i wierzch głowy szaroniebieskawe.

Łuski duże, okrągłe, mocno osadzone w skórze. Otwór gębowy …

Sieja – Coregonus lavaretus L.

Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone, dość wysokie. Głowa mała. Otwór gębowy dolny, mały. Łuski duże, dość silnie usadowione. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Boki tułowia oraz partia brzuszna koloru srebrzystego. Grzbiet niebieskozielonkawy. Bardzo różna liczba wyrostków filtracyjnych …

Sielawa — Coregonus albula L.

Ciało wysmukłe, silnie bocznie ścieśnione — śledziowate. Otwór gębowy ma położenie górne. Zabarwienie tułowia srebrzystobiałe, grzbiet niebieskozielonkawy. Łuski drobne i cienkie, łatwo wypadające. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Między płetwą grzbietową a ogonową znajduje się mała, …

Pstrąg tęczowy — Salmo gairdneri (Richardson)

Ciało silniej bocznie ścieśnione i bardziej wygrzbiecone niż u troci. Istotną cechą odróżniającą pstrąga tęczowego od innych naszych przedstawicieli ryb z rodzaju Salmo jest występowanie na bokach ciała szerokiej smugi o barwie czerwono-różowej. Intensywność …

Pstrąg potokowy — Salmo trutta morpha fario L.

Budową i kształtem ciała nie różni się istotnie od troci. Ubarwienie natomiast jest nieco odmienne, gdyż na bokach ciała i płetwie grzbietowej znajdują się liczne owalne czarne i czerwone plamki, przy czym …