CHEMICZNE WŁAŚCIWOŚCI WODY DLA KARPIA
Skład chemiczny wody ulega ciągłym zmianom pod wpływem nieprzerwanej działalności organizmów w niej żyjących.
Azot, fosfor i inne składniki mineralne, które są rozpuszczone lub tworzą zawiesiny w wodzie, przedostają się do niej głównie w wyniku mechanicznego ługowania i biochemicznego rozkładu białka, tłuszczów i węglowodanów z martwej substancji organicznej. Odkłada się ona w zbiorniku wodnym jako wynik obumierania w nim żyjących roślin i zwierząt (produkcja własna). Poza tym składniki mineralne są wnoszone do zbiornika wraz ze spływającą do niego wodą lub z dopływami.
Normalna zawartość azotanów w wodzie wynosi 1—3 mg/litr, a amoniaku 0,5—1,5 mg/litr; większe ilości świadczą o zanieczyszczeniu wody. W wodach powierzchniowych fosfor występuje w niewielkiej ilości wynoszącej 0,01—0,1 mg P205/litr. Zawartość powyżej 2,0 mg/litr może wpływać ujemnie na organizm karpia. Potas rozpuszczony w wodzie występuje w ilości 1—5 mg K/litr. Zawartość żelaza powyżej 1,0 mg Fe/litr, zwłaszcza w wodach zakwaszonych, wpływa ujemnie na skrzela karpia.
Właściwy skład chemiczny wody warunkuje prawidłowy rozwój i wzrost wszystkich organizmów zasiedlających środowisko wodne.
Jednak często w wodzie mogą znaleźć się składniki chemiczne działające jak trucizny na rośliny i zwierzęta wodne, a więc także na karpia. Do nich m. in. należą sole metali ciężkich, np. ołowiu, miedzi i cynku oraz niektóre gazy, np. amoniak, siarkowodór. Jednym z wielu przykładów związków organicznych, które mogą mieć ujemny wpływ na żywotność karpia i smak jego mięsa, są fenole wypuszczane do wody wraz ze ściekami.
Jako przykład zakłócenia równowagi biologicznej w zbiorniku wodnym mogą służyć zakwity, a następnie masowe obumieranie pewnych gatunków glonów z grupy sinic. Po krótko trwającym zakwicie glony te giną, a w czasie rozkładania się ich komórek wydzielana jest do wody toksyna — hydroksylamina, powodująca śnięcia karpia. W wodach subtropikalnych masowe zakwity glonów z grupy złotowiciowców wywołują gwałtowne śnięcia karpia. Powodem tego jest ichtiotoksyna o bliżej nie znanym składzie chemicznym, wydzielana przez nie do wody.
