Łowienie ryb
Nerpa – Phoca vitulina
Nerpa jest mięsożernym ssakiem z rzędu płetwonogich i należy do zwierząt łownych. Jest doskonale przystosowana do środowiska wodnego. Wrzecionowaty tułów i kończyny przekształcone w płetwy ułatwiają poruszanie się w wodzie. Płetwy …
Wydra – Lutra lutra
Rzadko kto ma szansę obserwować wydrę w jej naturalnym środowisku. Ten piękny przedstawiciel kunowatych jest niezwykle dziki i aktywny tylko w nocy, a do tego w naszych czasach bardzo rzadki. Dawniej wydra była zwierzęciem bardzo poszukiwanym …
Głowacz białopłetwy — Cottus gobio L.
Ciało maczugowate, silnie zwężone w tylnej części; bez łusek. Głowa duża, szeroka i spłaszczona. Otwór gębowy szeroki — końcowy.
Na grzbiecie występują dwie płetwy: pierwsza krótka i niska, druga wyższa i długa. Płetwa ogonowa …
Miętus — Lota lota L.
Ciało mocno wydłużone, walcowate, w części ogonowej bocznie spłaszczone, pokryte bardzo drobną, głęboko ukrytą w skórze łuską. Głowa mała, szeroka i grzbieto-brzusznie ścieśniona. Otwór gębowy duży, końcowy, na dolnej szczęce jeden długi wąs. Paszcza uzbrojona …
Szczupak — Esox lucius L.
Ciało wydłużone, nieco bocznie spłaszczone o kształcie strzałowa-tym. Głowa duża z wielką paszczą podobną do dziobu kaczki. Szczęka dolna dłuższa od górnej. Pysk i jama gębowa — łącznie z językiem — silnie uzębione. Płetwa grzbietowa …
Węgorz – Anguilla anguilla L.
Ciało silnie wydłużone, wężowate, walcowate, jedynie w części ogonowej bocznie ścieśnione. Głowa mała, nieco spłaszczona, o stożkowatym kształcie. Otwór ustny szeroki, końcowo-górny. Na szczękach i w jamie gębowej drobne, ostre ząbki. Oczy małe, w miarę …
Sumik karłowaty — Ictalurus nebulosus (Le Sueur)
Ciało wydłużone, nagie, głowa spłaszczona grzbieto-brzusznie, tułów walcowaty, partia ogonowa bocznie ścieśniona. Otwór gębowy duży, końcowy; na dolnej i górnej szczęce po dwie pary wąsików. W płetwach grzbietowej i brzusznych pierwszy promień silnie …
Sum — Silurus glanis L.
Ciało wydłużone, z boków ścieśnione, nagie. Głowa duża, szeroka, grzbieto-brzusznie spłaszczona. Otwór gębowy wielki, szeroko rozcięty, końcowy. Na górnej szczęce dwa długie wąsy, sięgające do końca płetw piersiowych. Na dolnej szczęce cztery krótkie wąsiki. Oczy …
Cierniczek – Pungitius pungitius L.
Ciało wydłużone, wrzecionowate, zwykle zupełnie nagie. Czasem trzon ogonowy pokryty tarczkami kostnymi. Trzon ogonowy długi i cienki, z kilem lub bez kilu. Na grzbiecie, przed miękką płetwą grzbietową, znajduje się 7—12 kolców, ustawionych zygzakowato. Płetwy …
Ciernik — Gasterosteus aculeatus L.
Ciało wrzecionowate, pokryte w mniejszym lub większym stopniu tarczami kostnymi; może być gołe. Trzon ogonowy niski i cienki. Może się na nim znajdować boczny kil. Przed płetwą grzbietową może występować 2—5 ciernistych kolców, nie połączonych …
